طبق روايتي از امام رضا(ع) بيست‌ و پنجم ماه ذي‌القعده، روز دحوالارض* است. براي اين روز و شب آن، اعمالي نقل شده كه به شرح زير است:

الف)از امير المومنین(ع) نقل شده است "اول رحمتي كه از آسمان به زمين نازل شد، در روز بيست و پنجم ذي القعده بوده است؛ بنابراين اگر كسي آن روز را روزه بگيرد و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت يك صد سال را دارد".

همچنين فرموده‌اند:‌ "در آن روز اگر گروهي به ذكر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پيش از آنكه متفرق شوند برآورده سازد؛ خداوند در اين روز هزار هزار رحمت نازل مي‌كند كه قسمتي از آن شامل كساني است كه جمع گردند و به ذكر خدا بپردازند و روزش را روزه بدارند و شب آن را عبادت كنند."

ب) مستحب است در آغاز روز، هنگامي كه آفتاب كمي بلند شد دو ركعت نماز به جا آورد و در هر ركعت بعد از سوره "حمد" پنج مرتبه سوره "و الشمس" را بخواند و پس از سلام نماز، بگويد:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

هيچ جنبش و نيرويى نيست مگر به خداى برتر بزرگ

و دعا كند و بگويد:

يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِي عَثْرَتِي يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِي يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِي وَ ارْحَمْنِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي وَ مَا عِنْدِي يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ.

اى ناديده‏گيرنده لغزشها، لغزشم را ناديده‏گير، اى اجابت كننده دعاها، دعايم را اجابت كن، اى شنواى صداها، صدايم را بشنو و به‏ من رحم كن و از بديهايم و آنچه نزد من است درگذر، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى.

ج) شيخ طوسي در مصباح المتهجد فرموده: مستحب است در اين روز، اين دعا را بخواند:

اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْكَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ كَاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ أَيَّامِكَ الَّتِي أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِينَ وَدِيعَةً وَ إِلَيْكَ ذَرِيعَةً وَ بِرَحْمَتِكَ الْوَسِيعَةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِي الْمِيثَاقِ الْقَرِيبِ يَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى كُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ، وَ أَعْطِنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِكَ الْمَخْزُونِ غَيْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ،

يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَكْرَمَ مَرْجُوٍّ يَا كَفِيُّ يَا وَفِيُّ يَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِيٌّ اُلْطُفْ لِي بِلُطْفِكَ وَ أَسْعِدْنِي بِعَفْوِكَ وَ أَيِّدْنِي بِنَصْرِكَ وَ لا تُنْسِنِي كَرِيمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ أَمْرِكَ وَ حَفَظَةِ سِرِّكَ يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَكْرَمَ مَرْجُوٍّ يَا كَفِيُّ يَا وَفِيُّ يَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِيٌّ اُلْطُفْ لِي بِلُطْفِكَ وَ أَسْعِدْنِي بِعَفْوِكَ وَ أَيِّدْنِي بِنَصْرِكَ وَ لا تُنْسِنِي كَرِيمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ أَمْرِكَ وَ حَفَظَةِ سِرِّكَ وَ احْفَظْنِي مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَى يَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِي أَوْلِيَاءَكَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِي وَ حُلُولِ رَمْسِي وَ انْقِطَاعِ عَمَلِي وَ انْقِضَاءِ أَجَلِي

اللَّهُمَّ وَ اذْكُرْنِي عَلَى طُولِ الْبِلَى إِذَا حَلَلْتُ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ نَسِيَنِيَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَى وَ أَحْلِلْنِي دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِي مَنْزِلَ الْكَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِي مِنْ مُرَافِقِي أَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِكَ وَ اصْطِفَائِكَ وَ بَارِكْ لِي فِي لِقَائِكَ وَ ارْزُقْنِي حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِيئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ

اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِي حَوْضَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِي مِنْهُ مَشْرَبا رَوِيّا سَائِغا هَنِيئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِي خَيْرَ زَادٍ وَ أَوْفَى مِيعَادٍ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ،

اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِيَائِكَ الْمُسْتَأْثِرِينَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِكْ أَشْيَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِكَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِكَهُمْ وَ ضَيِّقْ عَلَيْهِمْ مَسَالِكَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِكَهُمْ.

اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِيَائِكَ وَ ارْدُدْ عَلَيْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِينِكَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِكَ فِي أَعْدَائِكَ مُؤْتَمِرا

اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِكَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَيْتَ إِلَيْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَكَ حَتَّى تَرْضَى وَ يَعُودَ دِينُكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ جَدِيدا غَضّا وَ يَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ يَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا،

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى جَمِيعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِي كَرَّتِهِ حَتَّى نَكُونَ فِي زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ،

اللَّهُمَّ أَدْرِكْ بِنَا قِيَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَيَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ [عَلَى مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَيْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَيْهِ [عَلَيْهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

خدايا اى گستراننده كعبه و شكافنده دانه و برگيرنده سختى و برطرف كننده هر گرفتارى، از تو مى‏خواهم‏ در اين روز از روزهايت، كه حقش را بزرگ گرداندى و سبقتش را پيش انداختى و آن را نزد اهل ايمان، امانت و به سوى خود وسيله قرار دادى و به رحمت گسترده‏ات، كه بر محمد درود فرستى، آن بنده برگزيده‏ات‏ در پيمان نزديك، روز ديدار، شكافنده هر امر بسته و دعوت كننده به حق و بر اهل بيت پاكش‏ آن راهنمايان و روشن‏كنندگان راه حق، ستونهاى جبار و متوليان بهشت و دوزخ، و عطا كن به ما از عطاى در خزانه‏ات كه نه بريده شود و نه منع گردد، تا به وسيله آن توبه و بازگشت خوبى براى ما فراهم نمايى

اى بهترين خوانده شده و كريم‏ترين اميد شده، اى كفايت كننده، اى وفادار، اى آن‏كه لطفش پنهانى است، به لطفت به من لطف كن، و به‏ عفوت خوشبختم نما و به يارى‏ات تأييدم فرما و از ذكر كريمانه‏ات فراموشم مكن به حق متوليان امرت و نگهبانان‏ رازت و از گرفتاريهاى روزگار تا روز قيامت و برانگيخته‏شدن حفظم كن‏ هنگام بيرون آمدن جانم و فرو رفتن در قبرم و تمام شدن كارم و سپرى شدن عمرم، اوليايت را به بالينم حاضر كن

خدايا يادم كن، بر طول پوسيدگى، زمانى‏كه در ميان توده‏هاى خاك فرود آيم و فراموش‏كنندگان از مردم فراموشم كنند و در خانه اقامت فرودم آر و در منزل كرامت جايم ده، و از دوستان اوليايت و برگزيدگان و خالصان درگاهت قرارم‏ ده و ديدارت را بر من مبارك گردان و پيش از فرا رسيدن پايان عمرم حسن عمل روزى‏ام فرما، درحالى‏كه پاك از لغزشها و گفتار بى‏پايه و منطق تباه باشم.

خدايا مرا به حوض پيامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) وارد كن و از آن به من بنوشان، نوشاندنى سيراب كننده، روان و گوارا، كه پس از آن هرگز تشنه نشوم و از ورود به آن طرد نگردم و از آن‏ منع نشوم و آن را قرار ده برايم بهترين توشه و كاملترين وعده‏گاه، روزى كه گواهان بپا مى‏خيزند،

خدايا لعنت كن گردنكشان‏ گذشته و آينده را، هم آنان‏كه حقوق اوليايت را به ناحق به خود اختصاص دادند، خدايا پايه‏هايشان را بشكن و پيروان و عمالشان را نابود ساز، زمينه‏هاى هلاكتشان را به زودى فراهم فرما و كشورهايشان را از دستشان بگير و راههايشان را بر آنان تنگ كن و بر آنان‏كه با آنان سهيم و شريكند لعنت فرست،

خدايا در فرج دوستانت شتاب كن و حقوق تاراج رفته آنان را به آنان بازگردان و قائم آنان را به حق، آشكار كن و او را يارى‏رسان دينت بدار و درباره دشمنانت فرمانده به فرمانت قرار ده،

خدايا همواره فرشتگان پيروزى را گرداگرد او بدار و به آن دستورى كه در شب قدر به او القا كردى، او را انتقام‏گيرنده خويش‏ قرار ده، تا جايى‏كه خشنود شوى و دينت به وسيله او و به دست او به گونه‏اى نو و تازه بازگردد و حق به طور كامل ناب شود و باطل به صورت‏ همه جانبه به دور افكنده شود،

خدايا بر او و همه پدرانش درود فرست و ما را از همنشينان و خاندانش قرار بده و در زمان بازگشتش ما را برانگيز، تا در دوران او در شمار يارانش باشيم

خدايا درك قيامش را روزى ما كن و در روزگارش ما را حاضر كن و بر او درود فرست و سلام او را به ما باز رسان، درود و رحمت خدا و بركاتش بر او باد.

مفاتیح الجنان، مرحوم حاج شیخ عباس قمی

*دحوالارض روزي است كه بنابر روايات، زماني كه تمام روي زمين را آب فرا گرفته بود، در اين روز، نخستين خشكي‌ها از زير آب سر برآوردند و مطابق بعضي از روايات، نخستين جايي كه از زير آب بيرون آمد، خشك شد و سپس گسترش يافت، سرزمين "مكه" و به خصوص محل خانه "كعبه" بود، لذا مكه "ام القرا" يعني مادر همه آبادي‌ها نام گرفت/ مفاتیح مبین، ایسنا

نوشتن دیدگاه